Totale heupprothese

Vaak voorkomende klachten zijn pijn bij het stappen (later ook in rust) en stramme gewrichten. In beweging komen kan pijnlijk zijn, mede door de bewegingsbeperking en verminderde kracht. Je ervaart een gebrek aan uithoudingsvermogen en mogelijk ook een doorzakkingsgevoel. Je gaat manken, wat vaak eerst door de omgeving wordt opgemerkt. Fietsen is daarentegen een activiteit die geen problemen geeft.

De klinische diagnose van heupartrose is eenvoudig. Moeilijkheden bij stappen  en verminderde beweeglijkheid zijn immers gemakkelijk op te sporen. Je arts zal voor de bevestiging van de vaststelling een gewone RX laten uitvoeren. Een MRI of CT-scan  is daarbij onnodig.

Meestal start je met een conservatieve behandeling (niet-operatief). Relatieve rust, paracetamol (maximaal 3x 1g per dag)  en gedurende korte episodes onstekingsremmers, staan hier op het programma. Je arts zal je mogelijk ook ijsapplicatie, kinesitherapie en (uitzonderlijk) infiltratie van het gewricht met corticoïden voorschrijven. Voor de therapeutische werking van  glucosamines en hyaluronzuur bestaat weinig of geen medisch bewijs.

Wél effectief zijn gewichtsverlies en bewegen op een manier die geen belasting veroorzaakt.

Wanneer pijn door slijtage niet meer met andere middelen kan verholpen worden, zal men je een totale heupprothese voorstellen. De heupkop en heuppan worden dan vervangen.

Wanneer  de heupkop afbreekt plaats men ook een prothese: hier is het niet altijd noodzakelijk om het volledige gewricht te vervangen. Is  de heuppan intact, dan wordt enkel de afgebroken kop van het dijbeen vervangen.  We spreken dan van een “halve prothese” of “hemiprothese”.

Wat is die heupprothese nu precies?
Een heupprothese is een nabootsing van de normale heup. Bij de operatie wordt de heupkop verwijderd, samen met  het resterende kraakbeen. Vervolgens worden de onderdelen van de nieuwe heup geplaatst. In de heupkom komt de nieuwe kom van kunststof en metaal.

Daarna wordt in het bovenbeen een metalen pen (ook wel “steel” of “stem” genoemd) geplaatst met een klein kopje er bovenop. Dit past precies in de kunststof kom.

Er zijn verschillende manieren om de onderdelen vast te zetten. In het AZ Middelheim wordt de metalen kom meestal geklemd in de oorspronkelijke heuppan. Het bot groeit in de prothese in. Soms worden er één of twee schroeven geplaatst om de pan gedurende de eerste weken op haar plaats te houden tot ingroei bereikt is.

Bij slechte botkwaliteit wordt de prothesesteel of het pannetje met cement verankerd.

Voor de bewegende delen wordt gebruik gemaakt  van  materialen die zo glad mogelijk zijn, minder wrijven en daardoor trager verslijten. In AZ Middelheim opteert men voor hoogwaardig plastiek met een keramisch of Oxinium (zirconiummetaal) kopje.

De ingreep gebeurt onder algemene verdoving, soms onder epidurale anesthesie (ruggenprik).

Oefeningen start je op dag 1. ’s Morgens met mobilisatie in bed,  ‘s middags stap je  al in de kamer.

Het is de bedoeling dat patiënten rond de 5^e dag naar huis kunnen, waarbij ze stappen  met behulp van 1 kruk. Trappen lopen is toegestaan.

Kinesitherapie zet je meestal thuis voort. Je kan de eerste 6 weken nog vervelende pijn en zwelling ondervinden, maar 2 maanden na de operatie voel je je doorgaans goed. Tot ruim een jaar na de ingreep kan je nog verbetering ondervinden.